Për botën tjetër...!

S'ish me ai!
Ish thyer nga një i vjetër...
Ish lodhur nga shumë premtime
të mbetura në letër!

Gjakun më s'e ndjente
e zemra i kish mbetur.
S'ndjente më tik-take,
ndoshta i ish tretur...

Nga të gjitha anët ruhej
se ç'do besim e pat humbur.
Syt i ngulte tek unaza e vjeter
Faraoni pa skrupuj...

Syt i pat mbuluar,
E syzet s'd'i hiqte më kurrë.
Thuhej se gjak i kullonin
se lot s'kish më shumë...

Kish thënë se kur të vdiste,
me vete ti jepnin një letër,
ti jepnin kapelën gri
dhe një sahat të mbetur...

Shi pa er'

Fill pas puthjes nisi shiu,
shi i butë si lot njeriu...
Shi që s'binte veç mbi të
që s'ish i lumtur për asgjë.

E ditët filluan me atë shi.
Ai largë prej saj e ajo largë prej tij!
Pika shiu që gjenin një sy për streh'
Ai, ajo dhe shiu bëheshin tre!

Ai s'ish një status
edhe pse ajo e gjente atje!
S'ish as një pikë shiu
edhe pse në sy u gjend!

Ai ish një ndjenjës
që ndjente edhe n'er,
Kur shiu çuditës
binte për në qiell!